Ziggurat eski Mezopotamya’da Sümerlerde, Babillerde ve Asurlarda bir çeşit tapınaktır. “Yükselmiş yere kurmak” manasına gelir. Genel olarak tepelere kurulurdu. Bunun nedeni ne kadar yüksek olursa tanrıya o kadar yakın oldukları düşüncesiydi. Bu yapıları tanrılara adadılar. Böylece tanrıları bu durumdan hoşnut olup onları korur ve onların yaşaması için gerekli suyu gönderecekti. Yapısı tabandan başlayarak tepeye doğru kat kat yükselen, giderek küçülen teraslardan oluşan, zirvesinde bir tapınak bulunan ve yanlarında bir merdiven sistemi yer alan kademeli bir kule şeklindedir. Üstü açık ve dört köşelidir. Kat sayısı 2 ila 7 arasındaydı ve tepesinde ya bir tapınak ya da türbe bulunurdu.
